من نامه!

خُب اول از همه سلام ُ اینا دیگه...! 

منم یکی از نویسنده های این وبلاگ هستم  فُور اگزمپل :د 

اسمم سوگند هست و ۱۷ سال و ۶ ماه تقریبن سن دارم. تبریزی هم هستم تازه 

من هم زمانی مشغول المپیاد و این صحبت ها بودم...ولی خُب بعد از مرحله دو کارمون با المپیاد فُور اور تموم شد! تکلیف هم معلوم دیگه! حتمن و حتمن قبول نمیشم! 

مگر معجزه ای چیزی بشه مثلن!

خب دلم سوخت طبیعتن دیگه! خیلی هم! ولی من که بعد از این نمیتونم کاری بکنم!  

یک جورایی خیلی ناراحت شدم...و خیلی هم! هی به خودم میگم مهم نیست و اینا ولی مهم هست. 

مهم هست! خیلی مهم هست! همه ی زندگیم شده بود! حتی این نام کاربری که اینجا هم میبینی مال اون دورانه! یک عمر با لیدی کمیست زندگی کردم! سخته که ازش بکنم!  

اما به خودم میگم بعد این شکست باید خودمو پیدا کنم...کنکور هست ...شکست مقدمه ی پیروزی عه و این چرت و پرتا! 

دوباره خودم به خودم میگم حرف ِ مفت نزن! تو تا آخر عمر این یادت میمونه! 

واقعنم اینجوریه! از بچگی تا العان هر جایی یه چیزی نشده یا کسی بهم بدی کرده یادم مونده!و این خب بده دیگه! 

حالا بی خیال این صحبت ها...من توی دپرس ترین حالت ِ ممکنم نوشتم...!  

پست های بعدی بیشتر خودمو معرفی میکنم ُ از علایقم ُ فکرام میگم! :-چشمک

. 

. 

. 

                                                    غرورم سر جاشه                                                       

                                                         فرود ُ میپرم

                                              بازی ُ میبازم قبل ِ اینکه ببرم...!

بی عنوان !

"بی عنوان" هم خودش یه عنوانه !
خب الان مثلن پست اوله باید خودمو معرفی کنم ! نه ؟ :دی
جونم براتون بگه که اسمم امیرِ !تولدمم 18 آذره (یادتون نره تبریک بگین :دی )
خب اینم از معرفی من!بقیه نویسنده ها هم خودشون خودشونو معرفی میکنن :دی
از معرفیم معلومه شیرازیم !نه ؟ :)


میدونی الان توی برزخ گیر کردم نمیدونم مرحله 2 قبول میشم یا نه !
دونستنش خیلی بهتره مثلن اگه بدونی قبولی میشینی میخونی اگه هم بدونی نمیشی خب آدم خودشو که گول نمیزنه میشینه کنکور میخونه ولی الان من دقیقن تو برزخ گیر کردم !
عجب حس کثیفیه ...
امسال کلن چون کلید دادن فرق میکرد بعدشم به جای 400 نفر امسال 1000 نفر مرحله 1 قبول کردن که کار پیش بینیو سخت میکنه !
خب الان میخوام بررسی کنم ببینم اینا که این درصدای نجومیو میگن راسته یا دروغ !
ببینین تو تکامل یه چیزی داریم به اسم "ای اس اس" که یعنی استراتژی پایدار تکاملی !
میخوام این بحثو با این موضوع تعمیم بدم...
خب ببینیم اگه فرد راست بگه چه سودا و ضررایی داره و اگه دروغ بگه چی؟
اگه همه راست بگن خب آدم یه تخمین قشنگ میزنه که کیا قبول میشن و اینا ولی خب دیگه همه درصدتو میدونن که چیکار کردی !
مثلن اگه رو کف قبول شده باشی همه میفهمن :دی
حالا اگه این وسط یکی بیاد درصدشو دروغ بگه خیلی سودش بیشتره چرا؟
حالا یا قبول میشه یا نمیشه ...
اگه شد که میره تو دوره میگه آوره دیگه من خیلی خفن بودمو اینا...
اگه هم نشه میگه رو کف افتادم !
پس اینکه همه راس بگن استراتژی پایداری نیس ! همه میان دروغ میگن !
بعد یه سریا مثه من میان میبینن اینا رو میبینن و میگن من که قبول نمیشم و اینا ...
یه ایده ی دیگه هم اینه که نه واقعن همه خفن زدن و دارن راستشو میگن !

الان اصن هنگ کردم !شب که میخوام بخوابم میگم نه بابا عمرن 58% قبول نشه !
بعد صب پا میشم درصدای بقیه رو میبینم دپ میشم :دی
اصن یه وضی !
شبا میگم خب حالا بشینم یه خورده واسه دوره بخونم...
میشینم پاش بعد یادم میاد ممکنه مرحله 2 قبول نشم !
کتابو جم میکنم میرم آیپد رو میارم و میشینم اعتراض مینویسم که اگه قبول نشدم آخرین تیرمو بزنم...
بعد وسط اونم عصبانی میشم میرم میگرم میخابم ! :))
اینه حال و روز من !

ای بابا !

ببینیم چی میشه دیگه...
خوبیه این جور وبلاگا اینه که یه جور نوستالژی میشه !حالا چن وقت دیگه نتایج میاد !اگه قبول شده باشم که میگم چقد استرس داشتم اون موقع اگه نشم هم باحاله که چه فکرایی میکردم!
کلن ثبت افکار جالبه !واس همین من اینقد این نوع وبلاگ ها رو دوس دارم :ایکس

پُر کِ شُدی...

دااااد بِزَن !

جیــــــــــــــــــــغ بِکِش...

جیگَرِ این دُنیا رُ بِه سیخ بِکِش...

سَنگِ گُندِه بَر دار...

پَرت کُن سَمتِ فَردا !

زِندِه شو لا اَموات...

نَه مِثِ مَن یِه مُردِه...